Ania z lechickich pól (t. 2) - Maria Dunin-Kozicka

Drugi tom losów Ani (o pierwszym możecie poczytać TU) obejmuje czasy pierwszej wojny światowej i pierwsze lata niepodległej Polski. Mamy tu bardzo ciekawe (nawet jeśli nie nazbyt wnikliwe) obserwacje dotyczace polskiej arystokracji, zubożałej wskutek działań wojennych, nowych granic i rosyjskiej rewolucji, która musi odnaleźć się w odmienionej sytuacji.

Po raz kolejny spotkałam się z obrazem rewolucji na Ukrainie (pierwszy raz u Żurakowskiej), podczas której dawni poddani polskiego dziedzica rabują i palą jego majątek. Z ogromnym zainteresowaniem czytałam o Warszawie zatłoczonej zubożałymi imigrantami, odbudowie polskich dworków, o przyklasztornej pensji dla dziewcząt, sanatoriach dla gruźlików w Zakopanem i dansingach na Helu. Dla czytelników, których ciekawi dwudziestolecie międzywojenne, ta książka jest nieocenionym źródłem informacji na temat życia codziennego.

A tym, których ciekawią losy Ani, wspomnę, że bohaterka, która w poprzedniej części została wywieziona wraz z ochronką na Ukrainę, zostaje adoptowana przez bezdzietne małżeństwo, po wielu perypetiach wraca z nimi do Polski, uczy się we wspomnianej zakonnej szkole, a wreszcie odnajduje zaginioną prawdziwą rodzinę. To jednak nie koniec, bo dalsze dzieje już nastoletniej i bardzo samodzielnej Ani opowiada tom trzeci.

Jak i poprzednio, sporo tu mowy o Wartościach (wielka litera użyta celowo), a język jest bardzo archaiczny i może być uznany za ciężki w odbiorze, zwłaszcza przez współczesną młodzież (powieść raczej nie jest przeznaczona dla czytelnika młodszego). Mnie sie bardzo podobało, ale nie wróżę książce renesansu. Szkoda jednak by nasza polska Ania pozostała całkiem zapomniana.

Maria Dunin-Kozicka, Ania z lechickich pól, t. 2. Młodość. Warszawa : Centrum Informacyjno-Reklamowe CIR, 1990
lub
Maria Dunin-Kozicka, Ania z lechickich pól, t. 2. Młodość Ani. Warszawa: Wydawnictwo AiR, 1991