Klasyka Pięknie Wydana - Seria Wydawnictwa Znak Emotikon

Seria klasyki dziecięcej wydawanej przez wydawnictwo Znak Emotikon ma przyjemnie prosty design (biała okładka w połączeniu z kolorowym grzbietem), twardą oprawę i wygodny format. Na razie liczy tylko 9 tomów, ale jestem bardzo ciekawa, jak się rozwinie. Ukazały się w niej m.in. dwie książki o doktorze Dollitle, więc byłoby miło, gdyby wydano i resztę cyklu. Nie wszystkie tomy to klasyki - jest jeden wyjątek, książka "Czworo dzieci i coś" jest współczesna, ale inspirowana znaną powieścią Edith Nesbit, która też ukazała się w serii.

Do tej pory wydano następujące tytuły:

Dwie książki Michaela Endego:

Momo w przekładzie Ryszarda Wojnakowskiego i z ilustracjami samego autora, Michela Endego.

Niekończąca się historia - w tradycyjnym przekładzie Sławomira Błauta, bez ilustracji, za to z tekstem w dwóch kolorach - dla rozgraniczenia historii, które dzieją się w rzeczywistości i w świecie Fantazjany. 
Zastanawia mnie decyzja wydawnictwa o pozostawieniu rozdzielnej pisowni nie z imiesłowem przymiotnikowym (mamy więc 'nie kończącą' zamiast 'niekończącą'). Obie formy są poprawne, ale rozdzielna obecnie dużo rzadsza, z tendencją do zanikania.

Trzy książki Edith Nesbit z serii o fantastycznych przgodach pewnego rodzeństwa (Cyryla, Roberta, Antei, Janeczki i Baranka):  Pięcioro dzieci i coś, Historia amuletu, Feniks i dywan

Wszystkie trzy książki pozostawiono w doskonałym tłumaczeniu Ireny Tuwim, zachowano też klasyczne ilustracje Marii Orłowskiej-Gabryś (nie jestem przekonana do pomysłu ich pokolorowania, na szczęście kolor zastosowano tylko na okładce, wewnątrz ilustracje pozostają czarno-białe).

Współczesną powieść Jaqeline Wilson inspirowaną klasykiem - Czworo dzieci i coś, w przekładzie Joanny Schoen:

Dwie części cyklu o doktorze Dollitle - Doktor Dolittle i Tajemnicze Jezioro i Największa podróż doktora Dolittle:

Pierwsza w tradycyjnym przekładzie Janiny Mortkowiczowej, druga w nowym autorstwa Marii Makuch (pierwsze wydanie tej powieści ukazało się w Polsce w 1987 r., niemal 30 lat po śmierci Mortkowiczowej, w tłumaczeniu Elżbiety Marszał). Obie zilustrowała Maria Gromek - ilustracje są sympatyczne, ale jednak rysunków Lengrena żal...

I wreszcie powieść J.M. Barriego - Piotruś Pan i Wendy:

Powieść wydano w nowym tłumaczeniu Michała Rusinka. Ilustrowała - Joanna Rusinek.

W październiku ukaże się kolejny tom serii: Lassie, wróć!.